„Model drugiej ceny”, często nazywany aukcją drugiej ceny, to typ aukcji stosowany w marketingu cyfrowym, zwłaszcza w technologii handlu programowym i real-time bidding (RTB). Zasada tej aukcji polega na tym, że najwyższy licytujący wygrywa, ale płaci tylko o cent (lub najmniejszą możliwą jednostkę waluty) więcej od drugiej najwyższej oferty.

Założeniem modelu drugiej ceny jest to, że reklamodawcy będą skłonni składać oferty równoznaczne z ich prawdziwą wartością dla danego miejsca reklamowego, ponieważ nie muszą martwić się o przepłacenie. Jeżeli ich oferta przewyższa drugą najwyższą ofertę, płacą tylko nieznacznie więcej, a nie pełną kwotę swojej oferty.

Przykładowo, jeśli reklamodawca A oferuje 3 zł za miejsce reklamowe, a reklamodawca B oferuje 2 zł, reklamodawca A wygrywa, ale płaci tylko 2,01 zł. To daje reklamodawcom pewność, że nie przepłacą za miejsce reklamowe, co z kolei zachęca do składania wyższych ofert.

Jednak model ten ma swoje kontrowersje. Niektórzy twierdzą, że może zachęcać do taktyki „zaniżania ofert”, w której reklamodawcy celowo składają niższe oferty, licząc na to, że inni reklamodawcy zaoferują jeszcze mniej. Ponadto, niektórzy reklamodawcy mogą uważać, że model drugiej ceny jest mniej transparentny, ponieważ nie zawsze jest jasne, jak ustalana jest ostateczna cena.

Podsumowując, „model drugiej ceny” to strategia licytacji stosowana w handlu programowym i RTB, która zachęca reklamodawców do składania ofert zgodnych z ich rzeczywistą wartością dla danego miejsca reklamowego, ale również prowadzi do pewnych kontrowersji dotyczących przejrzystości i możliwości manipulacji.

Bartosz Paczyński

• Konsultant i Trener marketingu i sprzedaży.
• Właściciel Agencji Social Media Content Hero i portalu Przedsiębiorcy
• Wykładowca akademicki (Akademia Leona Koźmińskiego),
• Certyfikowany Partner Google,
• Posiadacz certyfikatu DIMAQ Professional,
• Certyfikowany Trener DIMAQ z ramienia IAB Polska,
• Od 2008 roku w branży marketingowej.